ارزش نگذاشتن به خود و شخصیت قایل شدن برای خود از کودکی در انسان آغاز می شود و کودک به تعریف از شایستگی های جسمی رفتاری و اجتماعی و درسی خود می پردازد با شروع نوجوانی انسان به مرحله ای از رشد می رسد که درآن احساس هویت به دست می آید هویت به معنای یک احساس پایدار از یگانگی خود پس از این مرحله بعد اجتماعی زندگی جوان فعال تر شده و او سعی می نماید که خود را مورد پدیرش جامعه قرار دهد و به کسب ارزش های شخصیتی مربوط به تعاملات اجتماعی می پردازد و هر سه ت.انایی ایفای نقش اجتماعی او بهتر باشد احساس شخصیت بیمی کند در این دوران تمایلات و توقعات ویژه در انسان شکوفا می گردد که شخصیت انسان را در دوران نوجوانی و جوانی از سایر دوران های عمرش از جهاتی متمایز می سازد.
مسیر زندگی انسان به مثابه بستر رو دخانه ای است که از موقعیت های متنوع و متفاوتی عبور می کند گاه چشم اندازی از راه هموار و آرام در معرض دیدگان ما جلوه نمایی می کند و گاهی دیگر مسیر ناهموار و صعب العبوری مشاهده می شود فراز و نشیب هایی که رودخانه طی می کند بی شباهت به مراحل رشد و تحول زندگی انسان نیست دوران کودکی به آرامی سپری می شود و هنگامه ی پر جوش و خروش نوجوانی و بلوغ فرا می رسد و ازپس آن دوره ی سرنوشت ساز و مهم جوانی می آید فصل شکفتن غنچه های کمال و معرفت و موسم جوشش زلال ایمان و معنویت فصلی که سیمای زندگی را گرم و سمیمی ساخته و حیات اجتماعی را شیرین و دلپذیر می سازد رشد و تکامل انسان در چرخه ی حیات جلوه هایی خاص به خود می گیرد و دارای ویژگی هایی می باشد که به سبب آن مراحلی برای رشد و نمو در نظر گرفته می شود.
